Kısılmış yeşil gözleri, yanık teni, hafiften ıslak birbirine yapışmış saçları, kıvrılmış dudağı... Küçücük elleriyle sımsıkı sarmaladığı oyuncakları...
Gönlümde en güzel portreyi çiziyordu.
Sanki küçücük parmaklarıyla sımsıkı tuttuğu oyuncakları değil de hayatıydı.
Bütün hayatını sığdırmıştı avuç içlerine. Kendime dersler çıkarıyordum onun halinden. "Aslında mutluluk avuç içlerine sığdırabildiğin kadar. Yaşayabildiğin kadar. Fazlası fazla işte..." diyordum kendime.
O halini saatlerce izlemek, masumiyetinden çocukluğundan bir parça da olsa almak isterdim. İçimin kirlenen yerlerini onun masumiyetiyle temizlemek, belki de unutulmuş kurmuş çöle dönmüş ne varsa içimde onda bulmak isterdim.
Bir bayram günüydü Gürhan amcanın evini süsleyen çiçeklerden biriydi "o " .. Çiçek diyorum çünkü çocuklar bu dünyanın en güzel çiçekleridir. Bulunduğu yerlere güzel kokular yayan neşe ve huzur getirirler.
Alt köşesinde yeşilin her tonunu görebileceğiniz hafiften beliren bir dere ile derince manzaraya sahip olan bir evdi burası.
Bahçesinde; çocuklar, hoş kokulu çiçekler ve derin manzaraya karşı kapısı açık olan arı kovanı, bir kenarda dostça geçinen üç güzel papatya ve papatyanın üzerine serilmiş kelebekler... "Dünyada cennet dedikleri bu olsa gerek" diye düşündüm içimden
Bu güzellikler içinde kendimi kaybetmiştim huzur denen şey gelipde kuruluvermişti yüreğimin köşesine. İçimin en derinene...
Bir ömür burada kalınabilirdi.
Bu güzel iki katlı eve yaklaşık iki dakikalık merdiven yürüyüşü sonucunda ulaşmıştık. Merdivenleri severim kenarında yeşillik olan merdivenleri daha fazla ...
Her basamakta içimin daha bir ferahladığını hissederim. Havanın güzelliği de ayrı bir güzellik katıyordu içime.
Yürüdükçe ferahlıyor, ferahladıkça mutluluğum artıyordu.
İçeride geçen hoş sohbetten sonra ayrılık vakti gelmişti ve bu sefer bu güzel duyguları bana hissettiren yerden ayrılmanın verdiği hüzün acıtmıştı içimi.
Giderken gülüşüyle dünyayı gözleriyle içimi aydınlatan çocuğu tekrar görmek iyi gelmişti içime. Yaralıysanız bir çocuk bakışı ya da gülüşü sizi iyi edebilir. Sadece gözlerinin içine yüreğinizle bakmanız yeterli.
El sallayın bana demiştim. Ve o masum çocukluğuyla biz gözden kaybolana kadar el sallamıştı. Güzelliği gözlerine yansıyan çocuk seni hiç unutmayacağım.. Ve bana hissettirdiklerini de...
Sükut_u Kelam
Not: Fotoğraf için Recep İpek teşekkürü borç bilirim.
Fotoğrafıma kattığınız değer için ben teşekkür ederim. Yazılarınızdaki sadelik çok hoş. Yazı için ayrıca teşekkür ederim ki okurken bahsettiğiniz yerde oluyorum, huzur buluyorum :)
YanıtlaSilRica ederim ve çok teşekkür ederim çok mutlu ettiniz :)
Sil