Aklınızda bitirdiklerinizi yüreğinizde bitiremezsiniz çoğu zaman.
Çünkü akıl gerçekleri kabul eder ama yürek kabul etmekte zorlanır.
Bunun içindir ki bir sevdanın acısı yıllar boyu sürebilir.
Akıl bitti derken yürek hâlâ kendi içinde çırpınır, kabul etmek istemez.
Bu süre içerisinde güçlü durmaya çalışırsınız.
Dayanamadığınız zamanlar, gözyaşları ve geri dünüşler yaşarsınız.
Yanlış olduğunu bile bile geri dönüşler...
Lakin bu geri dönüşler acının sadece dozajını arttırır.
Her dönüşte daha kuvvetli bağlanır, daha zor ayrılırsınız.
Her seferinde söz verirsiniz kendinize." Bu defa son!"
Ama sevginiz ne kadar güçlüyse kopmanızda o kadar güçtür.
Üstelik iki tarafta seviyorsa ve mecburiyetler sizi ayırıyorsa.
"Mecburiyetler sizi ayıramaz!" demeyin, öyle şeyler vardır ki sevginizden daha üstündür.
Birşeyleri kırıp dökerek kimse hayatına devam edemez, "Ah" vadır çünkü...
Bu şekilde sürüp giden bir sevdanın kahramanı olarak size kalan acı, gözyaşı ve iç sorgulamadır.
Bir süre sonra bu iç sorgulamalar daha ağır basar, yaptığın yanlışlar yüzüne vurur, yüreğini kavurur.
Kurtulamak istersin, iyi olmak, gerçekten iyi olmak...
Yıllarımızı alıp götürsede yanlış sevdalar...
Ve hatalar bizim için elbette...
insanız neticede!
Ama ne olursa olsun dönüş yapmak hayata yeniden başlamak da bizim elimizde.
"Yeniden başladığımızda hayata her şey daha güzel olacak!"
Sükutu Kelam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder