sen giderken, canımın bir parçasını da alıyordun,
sen giderken, ciğerlerime zehir doluyordu,
sen giderken, yüreğimde toplayıp itina ile dizdiğim ne kadar duygum varsa ezip geçiyordun,
can kırıkları kalıyordu geride.
Sen giderken ben ölüyordum sen bilmiyordun...
Sükut_u kelam
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder