Yüreğe Göre Yaşamak

İnsana yıllardır yaşadığı şehir yabancı gelebilir mi?

Yada hiçbilmediği bir şehir sıcak...

İçinde yaşattıkları varsa...evet!

Kalabalık sokaklardan yalnız vurur mu yüreğe...

Yüzlerine bakıp yüreklerini göremediğimiz

Ellerini tutup sıcaklığını hissedemediğimiz kalabalıkların yalnızlığı...

Lafta tanıyorum dediğimiz ama hiç tanıyamadığımız, zoraki tebessümle vakit geçirdiğimiz,sizi en neşeli halinizle kabullenmiş,gözlerinizin içine bile bakmayı unutmuş hislerini kaybedip et ve kemikten ibaret bedenlerini öylesine taşıyan öylesine yaşayan kalabalıkların yalnızlığı...

Bizi sessizliğe iten yüreğimizden geçenleri söyleyemediğimiz sözde bizi seven özde ise hiç umursamayan insanlarla dolu etrafımız.

İşte bunlar bizi içimizde yaşamaya sevkeden, acılarımızı dilsiz, çığlıklarımızı lâl eden,dışarıya neşeli ama içeride fırtınalar koparan birisi yapıyor...

Anlayanımız olmaz,beklentimizde olmaz, kendi kendimize yetmeyi öğrenmiş, geceleri sahiplenip gündüzleri dışlayanlanlardanız.

Kalabalık ama yalnız,

sesli ama sessiz,

neşeli ama hüzünlü,

güçlü ama zayıf...

Kimmiyiz biz!

Şâirin de dediği gibi "yaşadığı şehre göre değil,içinde yaşattığı yüreğe göre yaşayanlarız"...

Sükût_u Kelam